น้ำคังเก้นกับโรคมะเร็ง

ความรู้ในทางการแพทย์พบว่า เซลล์มะเร็งเติบโตได้ดีในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง

มีผลงานวิจัยมากมายสนับสนุนว่าเซลล์มะเร็งไม่อาจเติบโตได้ดีในสภาพแวดล้อมที่เป็นด่าง น้ำคังเก้นนั้น มีความเป็นด่าง มีกลุ่มโมเลกุลเล็กกว่าน้ำธรรมดา รวมถึงมีความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระสูง

ดังนั้น น้ำคังเก้นจึงออกฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งจาก 3 เหตุผลดังนี้

1. น้ำคังเก้น มีกลุ่มโมเลกุลเล็ก

มีออกซิเจนละลายอยู่ในปริมาณสูง ออกซิเจนปริมาณสูงในน้ำด่างให้ผลยับยั้งการเจริญเติบโต ของเซลล์มะเร็งและในหลายกรณีมีผลให้เกิดการตายของเซลล์มะเร็ง

2. น้ำคังเก้นมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ

มีผลลดความเสื่อมของเซลล์

3. เซลล์มะเร็งไม่ชอบสภาพแวดล้อมที่เป็นด่าง

และไม่อาจเติบโตได้ดีในสภาพแวดล้อมที่เป็นด่าง ตัวอย่างผลงานวิจัยที่สนับสนุนว่าน้ำด่างช่วยต้านเซลล์มะเร็ง ดร.อ็อตโต วอร์เบิร์ก (Dr. Otto Warburge) ซึ่งได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาในปี พ.ศ. 2474

เป็นผู้ค้นพบสาเหตุของการเกิดโรคมะเร็งว่าร้อยละ 99 เกิดจากการที่ร่างกายมีสภาวะเป็นกรด มากกว่าสภาวะปกติถึง 1,000 เท่า

และสามารถเจริญเติบโตได้ดีในภาวะขาดออกซิเจน เซลล์ปกติจะมีค่า pH อยู่ที่ 7.35 เมื่อเซลล์มะเร็งมีค่า pH สูงกว่า 7.5 จะฝ่อตาย

และหากสูง ถึง 8 จะตายทันที จากการวัดค่า pH น้ำลายของผู้ป่วยโรคมะเร็ง พบว่ามีค่า พีเอช ต่ำกว่า 4.5

ดร. ฮิโรมิ ชินย่า (Dr. Hiromi Shinya) ในปี พ.ศ. 2511 ได้ใช้น้ำคังเกน (Kangen Water) ที่ผลิตจากเครื่อง รักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งในลำไส้ และตรวจสอบโดยกล้องส่องลำไส้พบว่าสามารถรักษามะเร็งได้ ในปี พ.ศ. 2547 มีการนำเสนอการใช้น้ำคังเก้น (Kangen Water) ในการป้องกันและรักษาโรคมะเร็ง ที่มหาวิทยาลัยคิวชู (Kyushu Institute of Technology)จังหวัดฟูกูโอกะ ประเทศญี่ปุ่น